Wat is een 1-IV-V Blues-akkoordprogressie

De 12-bar blues progressie gebouwd op de I-, IV- en V-akkoorden is de ruggengraat van talloze nummers in meerdere genres. Het is meteen herkenbaar door zijn ritme en structuur, en als je het eenmaal hebt ingesteld, kun je gemakkelijk in een jamsessie springen of je eigen muziek schrijven. Zelfs als je geen muzikant bent, maar geniet van rock, blues, jazz, funk of country - de kans is groot dat je deze progressie vaker in actie hebt gehoord dan je je realiseert.

In de kern gebruikt de I - IV - V -progressie drie akkoorden op basis van specifieke stappen op grote schaal. In de sleutel van E Major, bijvoorbeeld, zijn die akkoorden E (i), A (iv) en B (v). Deze akkoorden volgen een cyclus van 12 maten, waarbij elke maatregel een doel dient-van het vaststellen van de sleutel tot het bouwen van spanning, tot het oplossen ervan. Hierdoor weten muzikanten precies waar ze zijn in het lied en wat er komt.

Nadat u het patroon in één sleutel hebt geleerd, kunt u het gemakkelijk overdragen naar een andere sleutel. Dit is vooral handig bij het steunen van zangers of schakelinstrumenten. En voorbij alleen de blues van 12 bar, verschijnt de I-IV-V-structuur in tonnen andere progressies, dus vertrouwd raken wordt de deur opent om te begrijpen hoe moderne muziek werkt.

Als je net begint - misschien gitaar leren of in de muziektheorie duiken - kan een akkoordgenerator een super nuttig hulpmiddel zijn. Het laat je zien hoe de vorm van 12 bar eruit ziet in verschillende toetsen en je introduceert in variaties zoals dominante zevende, passerende akkoorden of meer bluesy extensies die de progressie zijn kenmerkende smaak geven.

Je zult ik - IV - V -progressies vinden in honderden nummers - van klassieke blues tot moderne pophits. Gitaristen zijn er vooral van dol op omdat het zo van nature bij het toets past en solo intuïtief voelt. Als je het eenmaal onder je vingers hebt, kun je akkoordpatronen herkennen, je eigen begeleidingen op het gehoor bouwen en je veel zelfverzekerder voelen bij het spelen met anderen.

Om het allemaal op te sluiten, probeer een paar nummers af te breken die deze progressie gebruiken en oefen ze vervolgens om ze in verschillende toetsen te transponeren. Het is een geweldige manier om je techniek aan te scherpen en een echt, werkend begrip te ontwikkelen van hoe muziek stroomt.

Hoe de Blues I - IV - V -progressie verschilt van de belangrijkste versie

Op het eerste gezicht lijkt de Blues I - IV -V -progressie op een standaard grote akkoordreeks, maar het klinkt compleet anders. Het belangrijkste verschil is het type gebruikte akkoorden. In een belangrijke sleutel als C zou je meestal CMAJ7, FMAJ7 en G7 zien. In Blues is het C7, F7 en G7 - dominante zevende akkoorden die grit en spanning toevoegen.

Dit druist in tegen traditionele Harmony -regels, maar het is precies wat Blues zijn kenmerkende gevoel geeft. Een ander belangrijk aspect is ritme. Blues gebruikt vaak een schommel- of shuffle-groove, die die relaxte "push and pull" -vibe toevoegt.

Dus hoewel de structuur hetzelfde blijft, heeft de Blues I - IV - V zijn eigen stem - rauw, expressief en onmiskenbaar bluesy.

In Blues gebruiken we nog steeds de 1e, 4e en 5e graden van de grote schaal - in de sleutel van C, dat is C, F en G. Maar in plaats van standaard grote akkoorden wordt elk veranderd in een dominante zevende. Dus we krijgen C7, F7 en G7. Dat toegevoegde zevende geeft de akkoorden hun kenmerkende spanning en beet, zelfs op het tonicum.

De bluesprogressie volgt een vorm van 12 staven met een semi-gefixeerde akkoordindeling. C7 houdt bars 1 tot en met 4 vast, komt terug in bars 7–8 en opnieuw in bars 11–12. F7 verschijnt in bars 5–6 en opnieuw in bar 10. G7 verschijnt alleen in bar 9.

Dit bekende patroon legt de basis voor bluesfrasering en improvisatie. Eenvoudig op het oppervlak, maar het is de basis achter talloze bluesnummers en jamsessies.

Speel door de progressie op je gitaar om het geluid van de drie dominante zevende akkoorden in je oren en onder je vingers te krijgen. Dit zal je helpen om het gevoel van de 12-bar vorm echt vast te houden voordat je later in een aantal bekende bluesmelodieën duikt.

10 bluesnummers gebouwd op de I - IV - V -progressie

Om echt te begrijpen hoe de I - IV - V Blues -progressie werkt in echte muziek, helpt het om te luisteren naar nummers waar het vooraan staat. Hieronder vindt u een lijst met tien nummers die ofwel nauw aan de klassieke vorm van 12 bar houden of kleine variaties hebben. Sommige van deze nummers werden oorspronkelijk opgenomen door vroege Blues -pioniers, maar werden algemeen bekend door latere covers - beide versies zijn de moeite waard om te checken om te horen hoe verschillende kunstenaars dezelfde kernstructuur interpreteren.

• Crossroads - Cream / Robert Johnson;
• Stof mijn bezem af – Elmore James;
• Stormachtige maandag – T-Bone Walker;
• Texas Flood – Stevie Ray Vaughan;
• Sweet Home Chicago - Buddy Guy / Robert Johnson;
• Rode Huis – Jimi Hendrix;
• Ik kan je niet verlaten schat - Led Zeppelin / Otis Rush;
• Boem Boem – John Lee Hooker;
• CC Rider - Mitch Ryder / Ma Rainey;
• Zwarte Magische Vrouw – Fleetwood Mac.

Elk van deze tracks biedt een andere smaak van het I - IV - V -framework - van grimmige delta -blues tot elektrische vibes in Chicago. Luisteren naar hoe deze progressies worden gebruikt, geeft je een solide gevoel voor de vorm en vonk ideeën voor je eigen spel of schrijven.